Już w najbliższy piątek rozpoczyna się, w gościnnych progach Piwiarni Żywieckiej oraz Browaru Żywiec, kolejny Festiwal Birofila 2010. Oprócz tradycyjnej czternastej już giełdy birofilii odbędzie się VIII Konkurs Piw Domowych , IV Konkurs Piw Rzemieślniczych oraz konkurs etykiet piw domowych.
Tegoroczna edycja to: zmiany, zmiany, zmiany. Po pierwsze powiększa się sam teren festiwalu. Dla piwowarów domowych zastał zarezerwowany cały dziedziniec przy Piwiarni Żywieckiej oraz cały duży namiot. Nowością jest Aleja Piw, na której będzie można zdegustować ponad 100 piw z całej Europy a nawet USA. Lista piw:
http://www.festiwal-birofilia.pl/lista-piw-festiwalu-birofilia.html Swoje stoiska będą miały browary rzemieślnicze, będzie także można skosztować piwa domowe.
Kolekcjonerzy dostali także swój namiot wraz ze sceną bliżej palarni słodu. Główna scena, na której odbywać się będą koncerty to jeszcze inne miejsce a więc śmiało można powiedzieć, że teren festiwalu powiększył się trzykrotnie.
Dla miłośników kolei żelaznej w sobotę na trasę Chabówka - Sucha Beskidzka - Żywiec - Bielsko Biała - Żywiec i nazad wyruszy pociąg retro ciągnięty przez parowóz Ty2 z dołączonymi zabytkowymi wagonami nr 040 314 Gmhx (wagon barowy)+ Bhuxt + 2x Bhixt + Slmz (wagon chłodnia w malowaniu Zjednoczonych Browarów Warszawskich dawniej Haberbusch & Schiele).
Zajmijmy się jednak tym co najbardziej interesuje autora tego bloga czyli konkursem piw domowych.
W tym roku piwa będą oceniane w następujących kategoriach:
I. Porter Bałtycki (18-22°Blg)
II. Strong Scotch Ale (Wee-Heavy) - (17-25°Blg)
III. Weizenbock - (16-18°Blg)
IV. Milk Stout (11,5-14,5°Blg)
V. Belgijskie Pale Ale (12-13°Blg)
VI. Monachijskie Jasne (11-12,5°Blg)
Na specjalne zaproszenie wśród jurorów zasiądą: Dr Ian Hornsey. Wykładowca Politechniki w Cambridge i założyciel browaru Nethergate (w którym osobiście warzył piwa nagradzane w konkursach). Jego „History of Beer and Brewing” zyskała opinię dzieła klasycznego oraz Bruce Awford - przez wiele lat główny piwowar browaru BASS a później założyciel browaru Rudgate Brewery w Yorkshire. Tamtejszy Mild został uznany aktualnie za 'Champion Beer of Great Britain'.
Wzorem poprzedniego roku zwycięskie piwo czyli Grand Champion 2010 zostanie jednorazowo uwarzone w Brackim Browarze Zamkowym i trafi do sprzedaży 6 grudnia, na św. Mikołaja.
Z całym programem Festiwalu Birofila 2010 można się zapoznać na stronie:
http://www.festiwal-birofilia.pl/ Niespodzianką będzie piwo górnej fermentacji uwarzone w Cieszynie, które będzie dostępne w Żywcu jak i także w niedzielę w Cieszynie podczas święta Dwóch Braci. Wiem jakie to piwo ale niech pozostanie niespodzianką.
Wielu salonowiczom24 po przeczytaniu kategorii ocenianych piw pewno oczy otworzyły się jak pięciozłotówki więc teraz przedstawię krótkie opisy tych styli piwa, w większości niedostępnych w Polsce. (oczywiście uwarzenie takich piw przez piwowarów domowych nie jest jakimś wielkim problemem)
I Porter Bałtycki – (18-22°Blg) Polska chluba i duma.
Bardzo mocne, ciemne piwo dolnej fermentacji, tradycyjnie warzone w krajach z dostępem do Morza Bałtyckiego. Barwa: od ciemnobrązowo-czerwonej do niemal czarnej. W zapachu wyczuwalna bogata słodowość, często z nutami karmelowymi, orzechowymi, palonymi. W smaku pełne i słodowe, aromat chmielowy bardzo umiarkowany. Dopuszczalna jest delikatna goryczka pochodząca ze słodów palonych. Wyczuwalne estry owocowe i alkohol. Ogólny charakter czysty. Goryczka niska lub średnia, zarówno z chmielu jak i palonego ziarna. Warzony w większości ze słodu monachijskiego lub wiedeńskiego, z dodatkiem słodów czekoladowych i karmelowych.
II Strong Scotch Ale (Wee-Heavy) - (17-25°Blg)
Najmocniejsze w rodzinie szkockich Ale. Barwa: od jasnej miedzi do nawet ciemnego brązu. W zapachu przede wszystkim słodowe, karmelowe. Nuty torfowe, dymione często również obecne. W wersjach mocniejszych możliwe akcenty owocowe – estrowe i alkoholowe. Smak zdominowany przez to co wnoszą słody. Także karmelowe i palone. Jeżeli estrowe, to kojarzone ze śliwką, suszonymi owocami, rodzynkami. Goryczka chmielowa nikła, smak chmielu nieobecny. Treściwe i słodkie – klasycznie deserowe. Wee-Heavy warzymy na miękkiej wodzie z dobrze zmodyfikowanych słodów, metodą infuzyjną. Z niewielkim dodatkiem słodów karmelowych, a nawet odrobiną palonego jęczmienia. Można użyć nieco słodu dymionego. Chmielone najlepiej odmianami angielskimi, do poziomu IBU 20 -30.
III Weizenbock - (16-18°Blg)
Pszeniczny Koźlak rodem z Bawarii. Ciemnobursztynowy do rubinowo-brązowego w barwie. W zapachu melanoidynowy, chlebowy charakter typowy dla Bocka wzbogacony o zapach ciemnych owoców, a także wanilii, goździków, banana. W smaku podobne bogactwo, lekko słodki, nawet czekoladowy, kremowy. Cierpkość pszenicy ewentualnie tylko w tle. Goryczka niewielka, jak i w innych piwach pszenicznych. Weizenbocka warzymy z conajmniej 50 % udziałem słodu pszenicznego. Resztę stanowi słód monachijski, czy wiedeński. Warzenie dekokcyjne. Używamy niemieckich odmian chmielu aromatycznego, ale tylko dla goryczki.
IV Milk Stout – (11,5-14,5°Blg)
Barwa głęboko ciemnobrązowa do czarnej z beżową do brązowej pianą. Łagodny zapach palonego ziarna, kawy, czekolady, także często wrażenie śmietankowej słodkości. W smaku dominują elementy wniesione przez słód, a z palonego ziarna – kawowe, czekoladowe. Obfity dodatek laktozy czyni piwo słodkim, co stanowi dobrą przeciwwagę dla palonego ziarna i goryczki chmielowej (IBU 25 -35). Owocowe estry w niewielkich ilościach. Wrażenie dużej treściwości, kremowości. Nasycenie niskie do średniego. Warzone na wodzie wysokowęglanowej ze słodu typu pale ale z dodatkiem palonego jęczmienia albo/i słodu barwiącego, czekoladowego, karmelowego, a także z możliwym dodatkiem kukurydzy. Do kotła dodatek laktozy czyli cukru mlecznego.
V Belgijskie Pale Ale (12-13°Blg)
Codzienne piwo Brabancji, Antwerpii. Barwa bursztynowa, miedziana. W zapachu słody przede wszystkim: herbatnik, grzanka, ale także na drugim planie owoce, chmiel, aromaty korzenne. W smaku owocowe: pomarańcza , gruszka, umiarkowanie korzenne, dalej słodowe i lekko fenolowe. Goryczka niska do średniej. Nasycenie dwutlenkiem węgla średnie. Warzone ze słodu pilzneńskiego z dodatkiem wiedeńskiego, czy monachijskiego. Chmielone angielskimi odmianami. Fermentowane w temperaturach niższych niż 20°C szczepami górnej fermentacji zdolnymi ubocznie produkować związki fenolowe w umiarkowanych ilościach.
VI Monachijskie Jasne (11-12,5°Blg)
Żółte do jasnozłotego z białą pianą, stworzone w Monachium w roku 1895 by konkurować z Pilznerem. W zapachu słodycz ziarna słodu pilzneńskiego, lekko korzenne szlachetnymi odmianami chmielu, w tle możliwy DMS. Profil smakowy zbudowany przez słód. Goryczka niska do średniej. Bez owocowych estrów ani diacetylu. Treściwość średnia, takież nasycenie. Lager warzony ze słodu pilzneńskiego na wodzie typu monachijskiego (wodorowęglanowej) z użyciem niemieckich odmian chmielu aromatycznego.
Jeżeli smaki zostały rozbudzone to nie pozostaje nic innego jak zaprosić do Żywca na ten weekend, a właściwie piątek i sobotę. Mogą być już problemy z noclegiem, ale dla chcącego nic trudnego.
